Tuesday, October 29, 2013

MARATHI KAVITA

रोजच्याच परी, सकाळ कोवळी
विरह मनास, जीव हा तळमळी
चडली प्रीतीवर निराशेची काजळी
सखे ऐक न, मनाची आर्त आरोळी

राग नाही बरा, रुसलीस का अवखळी
प्रेमात मी तुझ्या असे, किती ग प्रांजळी
मन भरून येते, रितीच असतील ओंजळी
किती विनवू तुला, का चिडतेस वेळो-वेळी

तुजवीण ग, जीवनात एक पोकळी
जाणून आहेस, तरी खेळतेस हि खेळी
का उगाच, छटा दावितेस अशी वेगळी
ये परत तू, बघ राहील हा मी निर्जळी ....




Written By : Anamika Author

No comments:

Post a Comment