“पप्पा… नका जाऊ ना…”

 https://writersandeepchavan.blogspot.com/2025/05/blog-post_23.html

हे तीन शब्द ऐकून खोलीत एक क्षणभर शांतता पसरली.
रुग्णालयात अर्धवट उघड्या डोळ्यांतून शेवटचा श्वास घेत असलेले पप्पा, बाजूला उभा डॉक्टर, आणि त्याच्या हातात हळूहळू तिरकी होत चाललेली ECG लाइन…
सगळं संपत होतं… आणि एक मुलगी ओरडून रडत होती – “पप्पा… नका जाऊ ना…”
काही वेळापूर्वीच त्या पप्पांनी तिला म्हटलं होतं –
"तू फक्त तुझ्या करिअरकडे लक्ष दे. मी ठिक आहे गं, फारसं काही नाही."
पण खरं म्हणजे ते ठिक नव्हते… ते हळूहळू आतून तुटत होते. पण पप्पा कधी आपली वेदना बोलून दाखवत नाहीत.
कारण घरासाठी खंबीर असणं हे त्यांनी स्वतःवर लादलेलं उत्तरदायित्व असतं.
बाबा म्हणजे काय?
पप्पा म्हणजे दररोज ९-१० तासांची नोकरी, घराची EMI, मुलांचं शिक्षण, आईचं औषध, आणि स्वतःच्या इच्छा कायम बाजूला ठेवणारा माणूस.
कोणी विचारत नाही – "पप्पा, तुम्ही ठीक आहात का?"
कोणी म्हणत नाही – "थोडं विश्रांती घ्या ना..."
कारण आपण मान्य केलंय – पप्पा म्हणजे मशीन… तो चालत राहतो… तो दमला तर?
“आईला वेळ द्यावा, पण पप्पांना का नाही?”
आईच्या प्रेमात ओलावा असतो.
पण पप्पांच्या प्रेमात झळ असते –
झळ सहन करून सावली बनून उभं राहण्याची.
पप्पा कधी "मी थकलोय" असं बोलत नाहीत, पण त्यांच्या डोळ्यांखालचे काळे वर्तुळे ओरडून सांगतात –
“माझीही थोडी काळजी घ्या ना…”
पुरुष रडत नाहीत, पण ते मोडतात…
आपल्या समाजाने पुरुषांना अश्रू गाळण्याची परवानगीच दिली नाही.
पप्पा हे शब्दच काहीसं "भावनाविरहित" मानलं जातं, कारण ते त्यांच्या जबाबदाऱ्यांमध्ये भावना व्यक्त करणं विसरून गेलेले असतात.
ते ऑफिसमध्ये ताण सहन करतात, बाहेरच्या जगाशी लढतात, आणि घरी येऊन गप्प राहतात –
कारण त्यांना वाटतं – "आपण कमजोर झालो तर घर मोडेल..."
आता तरी जागा व्हा…
एक दिवस असा येतो, जेव्हा हातात असतं त्यांचं निधनपत्र, आणि मनात असते हजारो अपुरी राहिलेली वाक्यं…
“पप्पा, तुम्हाला वेळेवर डॉक्टरकडे नेलं असतं तर…”
“पप्पा, त्या दिवशी जरा थांबून बोललो असतो तर…”
“पप्पा, तुमचं ऐकलं असतं तर…”
पण ‘तर’ काहीच बदलू शकत नाही. कारण पप्पा निघून गेलेले असतात… कायमचे…
काय बदलायला हवं?
त्यांच्या तब्येतीकडे दुर्लक्ष नका करू
त्यांच्याशी रोज बोलण्यासाठी वेळ द्या
त्यांचं हसणं पुन्हा दिसेल याची काळजी घ्या
आणि अधूनमधून त्यांना एकदाच का होईना, मिठी मारा…
कारण त्या मिठीत हजार अश्रू गाळूनही काहीच न बोलणारा माणूस आहे – तुमचे पप्पा…
पप्पा… नका जाऊ ना…
हे वाक्य शेवटी नसावं… ते रोजचं असावं… जिथे ‘पप्पा’ अजूनही आपल्या सोबत असतील, हसत असतील, आणि जिवंत असतील.
आपले हे पेज कोणत्याही क्षणी बंद होऊ शकते म्हणून
पुढील सर्व लेख वाचण्यासाठी लेखकाला लगेच फॉलो करा

https://www.facebook.com/share/18s97EFGXL/